شاخه سیب

من دقیق ندیدمش...

ای وای ما چه قدر توی سختی مشقت هستیم!

این جوری مینویسم برای اینه که روحیه بگیرم. خیلی حالم بده...این نفسه که میره ممد حیات گلوم درد میگیره.

چه قدر این سریالا آبکیه!

من اصلا جومونگ دوست ندارم. خیلی طولانیه.

کرمانشاهیه. دقیقا اگر اون سوپ رو بخورم به عون الله خوب میشم. همون سوپو  یا بهتره بگم آش رو گذاشتم.

ممنون از احوالپرسی

بعدانوشت: کار ما رو ببین به کجا رسیده که قشر فرهیخته مون سیاستشون رو از سریالای کره ایه میگیرن که همیشه تحت استعمار و استثمار بوده و گوشت غالب مردمش، گوشت خوکه!!

ماها سیاست توی خونه مونه! اونا باید بیان از ما یاد بگیرن. 

حساب این دست مریض شدنای من حساب این اغتشاشاته چند وقته ست.

هم سره از ناسره جدا میشه...هم سموم بدنم دفع میشه...

هم من که مسئول رسیدگی به بدنم هستم حواسم جمع میشه که بدن مطالباتی داره،نیازهایی داره.فقط نمیشه ازش کار بکشم باید بهش رسیدگی کنم. نمیشه بهش دروغ بگم.بدن میفهمه راست و دروغ من رو...بعد که خوب میشم تا مدتی که حواسم جمعه حالم خوبه.چند وقت که میگذره دوباره که بیخیالی طی میکنم و مرزهای بدنم رو به روی آلودگی باز میکنم، دوباره اغتشاش شروع میشه. تا جایی شروع می کنم به هذیون گفتن و هذیون نوشتن!

البته حرفای الانم هذیون نبودها!

مگه من آدم نیستم که نباید مریض بشم؟!

ممنون.

ان شاء الله همه در سلامت باشن!

همونم ممنون

این قدر بدحال که رفتم دکتر! من رفتم دکتررر!فکر کنننن😁

 دیروز و دیشب هذیون میگفتم.یه کم میگذشت سرحال میشدم، میپرسیدم من چی گفتم؟ اینا رو گفتم یا اونا رو؟...دوباره یکم میگذشت...حالم بد میشد...همین طوری.

البته از ظهر بهترم خدا رو شکر.

من دیروز و پریروز و امروز شدیدا مریض بودم. الان چند ساعته که تب ندارم.