یه زمانی هر سمتی نگاه میکردم به "ولایت"می‌رسیدم.
ینی هرچی ها...
الان یه مدته به هرچیز و هرجا نگاه میکنم به "ارتباط با خدا" می رسم.
به نظرم رشد کردم..به نظرم خوبه!
به خاطر این که ولایت صرفا یه فکره... یه اعتقاد. خب درسته که در افعال ما نمود داره ولی بالاخره یه باوره. اما ارتباط با خدا رفتاره. ممکنه نمود بیرونی نداشته باشه ولی بالاخره انجام باید بشه. فقط دونستن چگونگیش و چرایش کافی نیست. باید انجام بشه...
عمل خیلی سخته...
ما درگیر عاداتمون هستیم!
