شاخه سیب

دست دراز می کنم و می چینم...

شاخه سیب

دست دراز می کنم و می چینم...

شاخه سیب

سیب همانند معرفت است
سیب همانند حقیقت است
سیب همانند محبت است
سیب میوه صبر است
سیب میوه آن هنگام است که تو ناز می خری و صبورانه با تمام احساس درد را در آغوش می کشی...
که هماره البلاء للولاء بوده و هست...
سیب میوه ولایت است...

طبقه بندی موضوعی
آخرین مطالب
پربیننده ترین مطالب
محبوب ترین مطالب

دوستم و شوهرش

دوشنبه, ۲۰ فروردين ۱۳۹۷، ۱۲:۴۷ ب.ظ

دیروز با دوستی صحبت میکردم. این دوستم یه خانومیه که الان یک سال و نیمه درگیر مشکل خانوادگیه. مشکلی که بین خودش و شوهر روان رنجورش پیش اومده.

اون زمانی که مشکل حاد بود، یه بار موقع حرف زدن وقتی به شدت از همسرش عصبانی بود بهش گفتم: 

موقع مجازات، خاطی رو اندازه گناهش مجازات کن نه اندازه خشمت.

این جمله رو دیروز یادم انداخت و گفت اینقدر بهش دقیق بوده که الان تبدیل شده به یه اصل ننوشته توی رابطه ش با دیگران. انصافا آدم باهوشیه. راستش خودم یادم نبود این حرفی که بهش زده بودم. از دیروز دارم به همین جمله فکر میکنم و این که ما چه قدر افرادی که دور برمون هستن و خطاکارن رو بر مبنای خطاشون مجازات میکنیم و نه بر مبنای خشممون؟

اصل اینه که مجازات ابزاریه برای ارتقای سیستم اجتماع و برای طرد رفتار نامطلوب. آیا خشم و احساس شخصی من کمکی به ارتقای سیستم میکنه؟ آیا نگاه احساسی من باعث نمیشه که من خطای خطا کار رو بزرگتر ببینم؟ 

به این نتیجه رسیدم که ما توی بیشتر برخوردهامون با خطاکارهای اطرافمون خشم محور عمل میکنیم. حتی توی تربیت فرزندانمون. این باعث میشه که به جای رفتار، فرد طرد بشه و خب این پروسه باعث انتقال خشم میشه و نه ارتقای سیستم و افراد درون اون سیستم.

به این نتیجه رسیدم که اگر هدف و آرمانم رو معیار قرار بدم باید خصومت ها و احساسات منفی شخصیم رو کنار بذارم. یعنی یه رفتاری شبیه رفتار علی علیه السلام در مواجهه با هتک حرمت عمرو بن عبدود....حتما همه تون جریانش رو میدونید.

به این نتیجه رسیدم که خشم احساسی شخصیه که وجود داره اما باید در اختیار باشه و کنترلش کرد چون اگر کنترل نشه به شدت در نگاه و قضاوتمون اثر گذاره.

و این که در رابطه ای که هدفش رشد باشه خشم بدون شک مخربه م ما رو از هدفمون دور میکنه. پس نباید خشم گرفت.

ولی هنوز نمی دونم چه طور خشم رو تشخیص بدم، چون بعضی اوقات ما خشم داریم اما خودمون متوجه نیستیم و این که در هر صورت خشم یه نیروی منفیه که باید تخلیه بشه. اولیاء الله و رهبران بزرگ الهی خشم خودشون رو چه طور تخلیه میکردن؟ 

ولی چیزی که مطمئنم اینه که از این به بعد اگر تذکری به کسی بدم باهاش خصومت شخصی نخواهم داشت.

موافقین ۱۱ مخالفین ۱ ۹۷/۰۱/۲۰
سیب

نظرات  (۱۱)

بله علم مقدمه عمل است باید دانست و به دانسته ها عمل کرد
پاسخ:
باید...
تغییر لازمه این عمله که متاسفانه همه ماها این حد از قدرت تغییر رو نداریم.
سلام
بله گاهی خشم داریم متوجه نیستیم...
گاهی حب شخصی داریم متوجه نیستیم...

تشخیص اینها هم سخته هم آسون منتها من یه راهی به ذهنم میرسه...

دو قوه غضب و شهوت برای تعالی انسان در وجود انسان نهادینه شد... باید دید تجلی این دو قوه در تمام روزمره ما چگونه هست...
و باید در مسائل بسیار ناچیز (از نظر عرف) اینها رو به محک آزمایش گذاشت...
مثلا میل به غذا خوردن بر اساس قوه شهوت هست... میل به خواب از طریق همین قوه پشتیبانی میشه...
بعد باید ببینیم در وقت غذا خوردن (وقتی غذا بسیار لذیذ هست) آیا میتونیم قبل از سیر شدن دست بکشیم؟
آیا میتونیم وقت اذان صبح یا قبلش دست از خواب بکشیم؟
در این جاها نفس خودش رو رو میکنه... عیارش مشخص میشه...
باید عیار نفس در مدیریت این قوا بالا بره والا بله ممکنه در یک موردی من خیلی خوب روی خشم خودم کنترل داشته باشم... در موردی دیگه نتونم کنترل کنم... اینها خیلی ملاک برای فهمیدن عیار مدیریت نفس نیست... اینها غالبا بر اساس حال هست و حال زایل شدنی هست...

برای خشم هم باید همین کار رو کرد... باید دید چیزی که خیلی باهاش درگیریم نفسمون در مواجهه باهاش چگونه هست
مثلا چیزی که شما خیلی باهاش ارتباط دارید فرزندانتون هستن... کنترل خشمتون در در این مواجهه ها بپایید...
باید عیار نفس رو در مدیریت قوایی مثل غضب و شهوت فهمید... عیار که دستمون بیاد میدونیم دز تمرینمون رو در مواجهه ها چطور تنظیم کنیم...

اولیا الله غضب خودشون رو بر اساس عقلانیت مدیریت میکنن قوه غضب تجلی درستی داره من میگم اونها خشمشون رو تخلیه نمیکنن بلکه قوه غضبشون رو درست تجلی میدن...
مثلا یکی از مهمترین تجلی گاههای قوه غضب در بحث "اراده و عزم" هست...
بعد بهترین توصیفی که از بزرگ ترین انبیا میکنیم میگیم اونها اولوالعزم بودن...
و بزرگواری میفرمودن امثال علامه طباطبایی و امام (ره) هم اولوالعزم بودن...

پاسخ:
سلام...
دقیقا یکی از چیزایی که انگیزه نوشتن این پست بود ارتباط من و خیلی از پدرو مادرها با فرزندانمون بود. خیلی وقتا ماها خشممون از پدرو مادرمون رو به بچه هامون انتقال میدیم.
جمله ای که بولد کردید(در مورد عزم و اراده) یعنی چی؟
به شخصه اگر مطلع باشم کسی قوه غضبیه اش هیچ تجلی برجسته ای نداره (ولو منفی... مثل عصبانی شدن برای مردم) خیلی امیدی به رشد معنوی اش ندارم...
انسانهایی که خیلی جلالی هستن اگر قوه غضبیه رو در مسیر درستی بندازن خیلی رشد میکنن و اگر نتونن درست مدیریتش کنن متاسفانه مصداق "اولئک کالانعام بل هم اضل" میشن مثل شمر و ابن ملجم...
میخوام بگم هم برای درجات عالیه بهشت و هم برای درکات سافله جهنم نیاز به قوه غضبیه قوی هست...
پاسخ:
پس به رشد من خیلی باید امیدوار بود. کلی روی خودم کار کردم تا ملت ازم فرار نکنن موقع عصبانیت. ولی بازم وقتی عصبانی بشم حس عصبانیت من اونقدر زیاده بقیه دور و برم نمیان حتی وقتی هیچ عملی نداشته باشم که نشونه عصبانیت باشه. 

یه فرمول هم وجود داره برای تشخیص اینکه چقدر اهل خشم (غیر الهی) هستیم
قوه غضب وقتی اون قوه اش رو صرف دفاع از تعلقات ما میکنه میشه خشم غیر الهی حالا این تعلقات میتونه تعلق به آبروی اعتباری باشه... میتونه تعلق به رفاه طلبی یا تن پروری باشه... میتونه تعلق به ادراک خودم "من" از حقایق باشه و ....
پاسخ:
جمله آخر رو نفهمیدم.
۲۳ فروردين ۹۷ ، ۱۹:۱۱ فرزند انقلاب
جملۀ زیبا و حکیمانه ای فرمودید:
موقع مجازات، خاطی رو اندازه گناهش مجازات کن نه اندازه خشمت
پاسخ:
مجبوریم این جوری باشیم تا ارتباطاتمون سازنده باشه.
ممنون از تعریف.از بزرگواریتونه!
نمیدونم چرا نسبت به اون جمله بولد شده حالت تردید پیدا کردم , فعلا بهش فکر نکنید
دلیل اینکه وقت عصبانیت حتی بدونرفتار عصبی دیگران از شما فاصله میگیرن مشخصه , فقط شما اینطور نیستید انرژی منفی خشم کاملا مسری و قابل ادراک هست مخصوصا برای اهل خانه... کل فضای خونه رو پر میکنه , 
جمله اخر هم اینه:
نسبت به درکی که از حقایق دارم تعلق پیدا کنم , به خودم قف بزنم
پاسخ:
یه زمان کسی بهم گفت هر وقت خودتون دانا بدونی اون زمان مرگ علم آموزیته. 
همیشه بگو نمیدونم.
سلام مومن. جزاکم الله خیرا

ایام بر شما مبارک

امام هادی سلام الله علیه و آله هم می فرماید:" شیعه ما را در هنگام خشم بشناسید"
ما که با این فرمایش امام، محب هم نیستیم چه برسه به شیعه...والا


عاقبتتون به خیر به حق حضرت ابوتراب
یا علی
پاسخ:
سلام
همچنین بر شما
ان شاءالله که هرروز بیشتر به سمت شیعه شدن میریم.
علی علیه السلام یارتون
۲۸ فروردين ۹۷ ، ۱۲:۳۶ قاسم صفایی نژاد
۱. من برای اینکه یه وقت یکی که اشتباهی کرده رو خارج از توانش مواخذه می‌کنند، این مثال رو میزنم که: پشه رو با کاتیوشا که نمی‌کشند! با مگس کش بزنید میمیره. در مورد همین اندازه مجازات هم یه همچین مثال‌هایی میشه جست ولی جمله شما هم خوب بود.
۲. کتاب چهل حدیث امام در مورد خشم و غضب هم درس‌های خوبی داره. پیشنهاد می‌کنم مرور بفرمایید.
پاسخ:
بعضی اوقات طرف شما پشه نیست ولی خطاش هم اون قدر بزرگ نیست.بلکه خشم ما زیاده.
چه جمله قشنگی بود

فک کنم از یاد نخواهم بردش

عالی
پاسخ:
ان شاءالله
امشب داشتم ناراحتی شدیدم از یه فامیل رو برای یکی میگفتم.
الان که فکر میکنم من خیلی از اون آدم خشمگینم و اگه تا الان بهش چیزی میگفتم حتما از روی خشم بود نه دلسوزی و اصلاح. خداروشکر موقعیت دیدنش تا الان پیش نیومده بود.
ممنونم از پستت
باید تغییر بدم نگاهمو به اون آدم و بعد وارد عمل بشم اگر صلاح باشه.
پاسخ:
سلام.
فکر نمیکردی بیدار باشم.خفتت کردم آره؟!😀😀

اول ببین کارش چی بوده و آیا اثر منفی واقعی ای روی تو یا زندگیت داشته یا نه. بعد که اون اثر منفی واقعی رو پیدا کردی  ببین آیا ارزش انتقاد کردن داره یا میتونی خودت پیش خودت حل کنی مسئله رو. اگر در نهایت دیدی که باید بگی قانون پنج به اضافه یک رو رعایت کن. یعنی دوتا تعریف و گفتن خوبی +نقد+ سه تا تعریف و گفتن خوبی. و البته روی رفتار تمرکز کن نه شخصیت طرف مقابلت. یعنی بهش برچسب نزن بلکه بگو رفتارت ناراحتم کرده.
اگرم دیدی کار غلطه اما اثر منفی واقعی ای روی خودت نداره بلکه به خود صاحب رفتار داره صدمه میزنه، سعی کن با رفتارت این اشتباه رو بفهمونی نه با گفتار.

سلام:)))
چه سریع:)))
ممنون از توصیه های خیلی خوبت:*
پاسخ:
خواهش.چیز خاصی نیست که...

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی